محیط زیست

آب دریاها پیش از آنکه محلی برای حرکت شناورها و ترابری و حمل و نقل باشد، جان مایه‏ای برای حیات و زندگی محسوب می گردد. لذا به منظور جلوگیری از تخریب بیشتر محیط زیست و بلکه به منظور احیا و بهبود منابع زیست محیطی دریا لازم است که دستورات حفاظت محیط زیست در حین توسعه و استفاده از سواحل و دریاها مد نظر قرار گیرد.
مباحث مطرح در این بخش عبارتند از :
1- الزامات قانونی و مطالعاتی در انجام ارزیابی زیست محیطی
2- بررسی اثرات زيست محيطي ساخت و بهره برداري سازه هاي دريايي
3- بررسی جنبه های زیست محیطی مکان یابی بنادر و ابنیه ساحلی
4- پایش و مدیریت زیست محیطی بنادر و دریاها
5- مطالعات، احداث و نگهداری بنادر و سازه های دریایی
6- لایروبی بنادر و کانالهای دسترسی
7- آلودگي و اثرات زيست محيطي ترددهاي دريايي
8- زيستگاه هاي حساس ساحلي و دريایي
9- تخلیه آلاینده ها در دریاها (آلاینده های شیمیایی و فیزیکی و زیستی)
10- کیفیت آب و سنجش آلاینده ها

ایمنی:

تهیه طرحهای اقتضایی (Contigency Plan)

طرح ملی آمادگی، مقابله و همکاری در برابر آلودگی نفتی

تجربه حاصل از سوانح دریایی نشان می دهد حضور نیروهای آموزش دیده و هماهنگ در دریا و ساحل و دسترسی به تجهیزات مناسب و آماده عملیات مقابله با آلودگی،‌ همچنین پشتیبانی کافی از عملیات می تواند به سرعت از گسترش حادثه جلوگیری نموده و انتشار زیاد آلودگی در دریا را کاهش دهد. یک عامل مهم موردنیاز برای موفقیت عملیات مقابله با آلودگی وجود طرحی مناسب به منظور هدایت هماهنگ و سریع نیروها و تجهیزات شرکت کننده در عملیات تا رسیدن به کنترل نهایی منبع آلودگی و پاکسازی مواد آلاینده از محیط می باشد. چنین طرحی در اصطلاح به نام " طرح ملی آمادگی، مقابله و همکاری در برابر آلودگی نفتی" نامیده می شود که حاوی مجموعه ای از وظایف و دستورالعمل های مورد نیاز برای همه سازمان ها و نهاد های بهره بردار از دریا می باشد.